خرم‌بید، سرزمین مردمانی عاشق؛

عاشق اسلام، عاشق عدالت، عاشق انسانیت.

اینجا، هر دل یک چراغ است و هر نگاه، پنجره‌ای به سوی امید.

مردم این دیار، با یک انار ساده، اما پر از معنا، سخاوت خود را به جهانیان ثابت کرده‌اند. اناری که سرخیش، از عشق و ایمان این مردم جان می‌گیرد. اناری که دست به دست می‌چرخد تا پیامی باشد از خرم‌بید به غزه، از ایران به فلسطین؛ پیامی که می‌گوید: “شما تنها نیستید.”

در گوشه‌ای از خاک ایران، جایی که گمان می‌کنی عادی و ساده است، قطعه‌ای از بهشت جاری شده است. خرم‌بید، با قلب‌هایی که برای مظلوم می‌تپد و دست‌هایی که برای یاری گشوده می‌شوند، نشان داده است که انسانیت، مرزی نمی‌شناسد.

این دیار، با یک انار، با یک نذر کوچک اما بزرگ در معنا، عدالت را فریاد زده است. هر انار، نمادی از اتحاد است، از همبستگی، از اینکه دردِ مردم غزه، دردِ خرم‌بید است، و اشک‌های آنان در دل‌های این مردمان نیز جاری است.

خرم‌بید، این خاک سخاوت، امروز چراغی شده برای جهانیان،

تا ببینند که ایمان و عشق چگونه می‌تواند در برابر هر ظلمی قد علم کند.