شهید فضل الله اکبری باصری فرزند علی اصغر، دومین شهید خانواده

ولادت : ۱۳۴۸

تاریخ شهادت : ۲۴/ ۳/ ۱۳۶۷

محل شهادت : شلمچه

عملیات : خط پدافندی

فرزند علی اصغر ، متولد ۱۳۴۸ ، دانش آموز دوره ی راهنمایی ، در اواخر اردیبهشت ماه ۶۷ با عضویت بسیج به جبهه های حق علیه باطل اعزام شد . وی در خطوط مقدم و سنگرهای خون گرفته ی شلمچه به دفاع از اسلام و مملکت اسلامی پرداخت و در تاریخ  24/3/1367 بر اثر اصابت ترکش خمپاره به فیض عظمای شهادت نائل شد و پیکر پاکش در جوار شهیدان گلگون کفن شهید آباد بخصوص برادر شهیدش ، عنایت الله ، قرار گرفت . پس از گذشت مدت زمان کوتاهی با پذیرش قطعنامه ، جنگ پایان یافت و سفره ی رنگین و نعمت والای شهادت بر روی مشتاقان بسته شد و بازماندگان این کاروان را به حسرت دائمی فرو برد . شهید فضل الله آخرین شهید دفاع مقدس ،در دوران حماسه و خون و معرکه های جنگی طایفه ی ایلخاص قلمداد گردید.

فرازی از وصیت نامه ی شهید :

من کوچک تر از آنم که شما را نصیحت کنم ، ای مردم شهید پرور ، ای خانواده های شهداء ، میدانید چه مسئولیتی دارید ؟ شما موظفید این دستاوردهای فرزندانتان که با زحمت زیاد و ریختن خونشان به دست آورده اند نگه دارید …خواهش از عزیزان دانش آموز این است که درپشت میزها درس را بخوانند که اسلام درآینده محتاج دشمن نباشد…

خاطره‌ای از زبان خواهر :

فضل‌الله بسیار خانواده دوست و فامیل دوست بود. به پدر و مادرم بسیار احترام می گذاشت. بسیار زحمتکش و مهربان بود. یادم می آید اولین پولی را که جمع کرده بود به مادرم داد و گفت مادر با این پول برای خواهرم گوشواره بخر. مادرم قبول نمی کرد، فضل الله گفت اگر قبول نکنی خیلی ناراحت می شوم. مادرم گفت آخر دلم نمی آید تو خودت ساعت نداری، فضل الله گفت اشکال ندارد خواهرم واجب تر است.

یک روز من با شهید رفتیم علف جمع کنیم آنجا یک مار کوچک دست من را نیش زد و حالم بد شد. فضل الله سریع خودش را به خانه مرحوم حاج لطفعلی رسانده بود و با شهید نورمحمد یک طناب آوردند و دستم را محکم از بالا بستند و مرا به خانه رساندند و بعد به دکتر رفتیم. فردای آن روز که مرا از دکتر آوردند خیلی خوشحال بود که توانسته بود به من کمک کند. یک بار هم پدرم نصف شب می خواستند به اصفهان بروند، دیدیم با عجله برگشتند وگفتند سریع فانوس را روشن کنید و به من بدهید. مادرم پرسیدند برای چه ؟پدرم گفتند روی پشت‌بام طویله دزد دیدم. چند دقیقه بعد پدرم در حالی که به شدت گریه می‌کردند، برگشتند. ما گفتیم چه شده؟ چرا گریه می کنید؟ پدرم گفتند دزد نبود، فضل الله روی پشت‌بام طویله دارد نماز شب می‌خواند. با اخلاق و رفتاری که فضل الله داشت شهادت حقش بود.

خانواده شهید:

پدر شهید مرحوم حاج علی اصغر اکبری و مادر شهید عنایت الله، مرحومه زیور اکبری بودند و مادر شهید فضل الله حاج مریم اکبری است. آنها ۴ پسر و ۶ دختر داشتند.

مرحوم حاج علی اصغر، از مغازه داری درآمدی اندک، اما حلال کسب می کرد. خمس مالش را می‌داد و غش در معامله نداشت.

خود از رزمندگان دفاع مقدس بود. در اسلام و قرآن و اهل بیت علیهم السلام ذوب شده بود. از تبار خوبان بود، شب زنده دار و اهل بکاء و بسیار مهمان نواز و مهربان بود. بسیار روزه می گرفت . او در زمان حیات در ساخت و توسعه مسجد صاحب الزمان شهید آباد تلاش و زحمات زیادی متحمل شد. جوانان را بسیار دوست داشت و ولایتمداری او زبانزد بود.

مرحومه زیور مادر شهید عنایت الله  زنی مؤمنه ، متدین ، محجبه بوده و ۷ فرزند داشته ، ۲ پسر و ۵ دختر.

خانه ی کسی نمی رفت تا مبادا غیبت کسی را نکند و به خانه و فرزندانش رسیدگی می کرد. نمازهایش را اول وقت می خواند .

روزی همسرش را می بیند که بین نماز مغرب و عشا ، نماز دیگری می خواند، از او می پرسد که چه نمازی بود و وقتی به ایشان می گوید نمازغفیله ،آن را یاد می گیرد و از آن پس می خواند.

خیلی مهمان نواز بود و با آجیل و میوه ای که در منزل زندگی عشایری داشت از آنها پذیرایی می کرد. در آن زمان برای هر فرزند ظرف مخصوصی استفاده می کرد .

چون خجالت می کشید در مقابل دیگران به همسرش سلام کند ، هرگاه همسرش از جایی برمی گشت به پیشواز او می رفت و سلام می‌داد . ایشان عمر کوتاهی داشت و در ۳۲ سالگی از دنیا رفت .

حاجیه خانم مریم، مادر شهید فضل الله ، زنی بسیار متدین ، با اعتقاد و پشتیبان ولایت فقیه ، دارای ۲ فرزند پسر و یک دختر بود که پسر دوم هم بعلت بیماری از دنیا رفته است .

ایشان در زندگی رنج فراوانی کشیده است، هم بعلت بیماری فرزندش و هم بیماریهایی که خودش در این چند سال متحمل شده است،  اما با این وجود زنی بسیار قوی و با روحیه بالا ، مهربان ، مهمان نواز و خوشرو است .او همیشه شکرگزار پروردگار خویش است .